Uit eten.

"Zullen we vanavond eens uit eten gaan lijkt je dat wat?" vraagt Mevr Willy
           "Je hebt al vlees uit de vriezer gehaald, maar die kun je in de koelkast doen toch?"  Hij is blij met het voorstel.

"Jaah , dat lukt wel, maar waar heb je trek in?'
       "Nou we kunnen naar de chinees gaan of......".
Vrouwlief onderbreekt hem direct. "Zie je daar heb je hem weer, altijd chinees, er zitten hier diverse soorten restaurants in de stad en jij wilt chinees, nou dat kunnen we ook thuis laten bezorgen, of een pizza ook zo origineel!" "

        "Laten we dan naar de Mexicaan gaan, das ook lekker", oppert Mr Willy
"Ja de groeten, wil je soms dat ik de hele nacht op de wc zit met al die kruiden en bonen?"
        "Of die Portugees bij de brug?"
"Daar moet je weken van tevoren reserveren, het is er veel te klein trouwens net als de Italiaan." Als ik daar een pizza bestel mag ik wel een zaagmachine meenemen"

Mr willy zucht en loopt naar de keuken om het vlees in de koeling te doen, zit ondertussen te denken welke oplossingen er nog over zijn, zo veel restaurant zijn er nou ook weer niet dat je zomaar ergens naar binnen stapt. Je moet er natuurlijk wel trek in hebben.
        "Wat dacht je van die nieuwe Japanse zaak met die Sushi?", roept ie vanuit de keuken.
"Jij denkt toch niet dat ik rauwe vis ga eten maf, ik lust niet eens een zoute haring!"

Lopend vanuit de keuken brult hij haar toe: “Wat wil je nou in hemelsnaam eten, als je zo doorgaat heb ik al geen honger meer!”
“Denk nou niet dat het weer een patatje oorlog wordt, want als we zo doorgaan is hier de oorlog al begonnen”, speelt zij de beledigde onschuld.
“Ik heb niet eens trek in patat” snauwt hij terug. En ja hoor de toon is gezet en de zondag wordt toch nog gezellig.
“Laten we nou eens rustig praten, waar heb jij trek in”, probeert hij de boel maar te sussen.

“Ik heb momenteel geen honger, maar als je ergens wilt gaan eten wil ik het wel op tijd weten want ik moet mij wel omkleden. Kan moeilijk met een joggingpak en gymschoenen de deur uit”.
‘Ja oké dat snap ik, maar waar heb je trek in!”
“Nou gewoon in een lekkere warme hap, niets bijzonders hoor, als ik maar niet met honger de deur weer uitga van zo een restaurant wan de weinige hoeveelheden voor veel geld dat je dan krijgt."

“Zullen we dan naar dat Hollandse restaurant gaan”, vraagt hij met hoopvolle vreugde in de stem.
“Kijk dat is nou typische zo een restaurant waar je met honger de deur uitgaat, je krijgt allerlei liflaffies die je niet kent, die niet te pruimen zijn, een rekening van hier tot Tokio en met honger de deur uit. Vraag maar aan Jennie die is er laatst geweest”.
“Ik geloof je wel, dus die ook niet. Nou mijn opties zijn op, heb jij nog een idee?”, vraagt de man moedeloos.
“Ach laat maar”. Ze staat op en loopt naar de keuken, trekt de vriezer open en haalt er broodjes uit.
“Wil je een kroket op je brood of zal ik er wat hamburgers bij grillen!”