Op de lip van **** liep een grote spin
Driemaal om het gaatje, de vierde keer erin
Met zijden draden weefde zij een web zo fijn,
Een kunstwerk van de natuur, zo teer en klein.
Zij weeft en weeft in de stille nacht,
Met de maan als haar gids, zo zacht en vol pracht
Een meester in zijn ambacht, een artiest in het veld
Op de lip van ****, waar geheimen werden verteld.
Zij ving de dauwdruppels en het ochtendgloren
In zijn zilveren web, een juweel geboren
Een symfonie van licht en kleur, wat een weelde
Op de lip van ****, waar de natuur ons altijd streelde.
Maar wees voorzichtig, want haar werk is broos
Een teder meesterwerk, verstoord met slechts één stoot
Laat zij haar kunst voltooien, bewonder zonder schuld
Op de lip van ****, waar de spin haar dromen vervult
Dus als je ooit een spin ziet kruipen,
Denk dan aan **** en haar dromen die glinsteren en stuipen.
Laat je betoveren door het web van het leven zo teer,
Waar schoonheid en mysterie elkaar keer op keer ontmoeten, keer op keer.