Na het lezen van die merkwaardige brief van St.-Pieter – je weet wel, met poststempel 20 april 2024, dus net geen jaar onderweg (de hemel werkt duidelijk niet met Bpost) – bleef ik toch wat verweesd achter. Je verwacht iets spectaculairders van een uitnodiging tot het hiernamaals. Trompetgeschal, een lichtshow, of op z’n minst een engel die op de deur klopt met een doos pralines. Maar nee hoor: een droge brief met wachtnummer en wat vage voordelen. Geen tunnel, geen stralend licht. Alleen Mevr willy die zei: "Mooi zo, je gaat dus toch nog niet dood vandaag."
Maar stel nu dat ik ooit die hemelse toelating krijg, dan blijkt er ineens een verplichte inburgeringcursus te zijn: de 'Cursus na de dood (voor beginners)'. Een soort onthaalmoment zonder PowerPoint, maar wel met een syllabus die geurt naar eeuwigheid en goedkope wierook.
Uiteraard heb ik me meteen goed geïnformeerd – via een bevriende geest die vroeger boekhouder was en tegenwoordig vrijwillig lesgeeft in "Hemelse Administratie voor Gevorderden." Hij waarschuwde al meteen: "Je zult ervan verschieten hoe strak ze hierboven georganiseerd zijn." En die had me een vluchtige inkijk gegeven in de cusus.
Cursus na de dood (voor beginners)
Duur: Tijdloos
Locatie: Zaal 4B, hoogste wolk links, naast café "De Eeuwige Zaligheid"
Les 1: Introductie
Leer accepteren dat doodgaan onvermijdelijk is én ontdek waarom zelfs de hemel strikter is dan een Vlaamse kleuterschool. Hemelse vrijheid mét eeuwige huisregels.
Les 2: Oriëntatie in het hemels landschap
Leer de weg te vinden tussen Paradijslaan, Martelarenplein en de Doolhof der Spijt. Zonder GPS, zonder buikgevoel, volg dus vooral de geur van versgebakken hosties.
Les 3: Hemelse etiquette
Vleugels netjes op de rug houden, fluisteren in de contemplatiezone en absoluut geen selfies met Jezus.
Les 4: Hemel voor late roepingen
Of je nu dichter, danser of plots schaapsherder wilt zijn, alles mag. Behalve motivational speaker – dat betekent eeuwige stage in de hel.
Les 5: Uw hemelse hobby vinden
Eindelijk joggen zonder kniepijn, bloggen zonder censuur of zingen in het koor "De Wanklanken der Zaligheid". Vervelen is verboden (en volzet).
Les 6: Praktische vliegvaardigheden
Leer vlekkeloos opstijgen, zacht landen en zweven zonder hoogtevrees of paniekaanvallen. Inclusief verenonderhoud.
Les 7: Harpspelen voor absolute beginners
Geen muzikaal talent vereist, enkel geduld en enthousiasme. Zelfs Mozart begon ooit met één vinger.
Les 8: Omgaan met Eeuwigheid
Cursus tegen verveling: mindfulness, meditatieve yoga en zelfs breien voor dummies. Ja, je leest het goed: breien.
Les 9: Contact met nabestaanden – Praktische richtlijnen
Hoe geef je subtiele tekens zonder meteen paniek te veroorzaken? Wolkenboodschappen, zachte windvlaagjes en vooral geen rammelende kettingen.
Les 10: Wonderen aanvragen – Formulieren en procedures
Leer hoe je formulieren invult voor een eenvoudig wondertje, maar reken op een wachttijd van minimaal twee eeuwen.
Les 11: Reïncarnatie – Optioneel of verplicht?
Val niet opnieuw in beginnersfouten zoals terugkomen als puber, je toekomstige zelf zal je dankbaar zijn.
Les 12: Engel worden – Carrièremogelijkheden
Beschermengel, administratie bij de hemelpoort of hemelse bureaucraat? Let op: ook in de hemel bestaan burn-outs.
Les 13: Sociale omgang in het Hiernamaals
Hoe voorkom je hemelruzies als je letterlijk eeuwig met dezelfde zielen opgescheept zit? Speciale aandacht voor daten en eeuwige vriendschap.
Les 14: Tijdsbesteding en zinloosheid – Filosofische verdieping
Leer dat het soms hemels is om helemaal niets zinvols te doen. Zinloosheid is namelijk het hoogste goed daarboven.
Aan het einde volgt een evaluatie. Niet op punten, maar op zielstrilling, humorcoëfficiënt en verwonderingsvermogen. Geslaagden krijgen het certificaat: "Gecertificeerd Ziel – Eeuwigheid Versie 1.0."
Nou, das een hele boterham. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat allemaal ga halen. Mijn ziel kraakt soms al bij het opstaan, en Mevr willy blijft zeggen dat ík weer het licht heb laten branden. Die cursus, pfff....
Maar stel nu eens, hè, dat ik ooit door die beruchte hemelpoort mag stappen—dan doe ik dat toch liefst goed voorbereid. Want het laatste wat ik wil, is daarboven staan dralen met een slappe koffie of een glaasje bubbels dat z'n prik al verloren heeft. Nee, geef mij maar een perfect geschuimde cappuccino of een frisse Cava, en met een beetje geluk loopt bakker Swart daar ook al rond met z'n hemelse Tompouces.
Ik zie het al helemaal voor me: relaxed settelen op een wolk zonder turbulentie en een PC die niet om de haverklap om updates zeurt. Misschien schrijf ik nog één laatste blog. Of tien. Of honderd. Of misschien hou ik mijn mond voor één keer gewoon dicht—lijkt me ook weleens hemels.
Dus ja, ik heb me zonder aarzelen aangeboden voor die cursus. Of beter gezegd: ik heb van beneden uit volle borst geroepen: „Hé Sint-Pieter, schrijf mij maar in, jong!”
En nu maar wachten of er antwoord komt komt. Hopelijk sneller dan die brief van Sint-Pieter.
Reactie plaatsen
Reacties