Of: waarom ik mijn dikke darm tegenwoordig met u aanspreek
Er zijn lichaamsdelen die vanzelf respect afdwingen. Het hart, bijvoorbeeld. Dat krijgt symfonieën, gedichten, tatoeages. De hersenen? Die krijgen universiteiten. Zelfs de prostaat — mijn vroegere, inmiddels geëvacueerde kamergenoot — heeft een heus tijdschrift: De Prostaatpers.
En dan is er… de dikke darm.
Dat trouwe, ploeterende orgaan dat dag en nacht zijn stinkende best doet om van onze culinaire zonden iets toonbaars te maken. Nooit een bedankje, zelden een applaus, hooguit een schuldvraag wanneer de atmosfeer even onstabiel wordt.
Welnu, in de jongste editie van De Prostaatpers heeft de dikke darm eindelijk van zich laten horen. Letterlijk.
In een heroïsch ingezonden stuk met de titel “Over harde feiten en zachte waarheden” legt hij uit hoe zwaar het leven geworden is sinds ik — Mr willy, beroepskankerlijer en notoir cappuccinoverslaafde — zijn dagen vult met medicijnen waar zelfs een rioolrat van zou gaan gorgelen.
Volgens hem is het allemaal mijn schuld: te weinig vezels, te veel kroket, te weinig water, te veel zelfmedelijden. En eerlijk is eerlijk… hij heeft een punt. Mijn darmflora is tegenwoordig een oorlogsgebied waar geen probioticum zich nog aan waagt.
Maar wat mij vooral raakte, was zijn toon. Niet klagerig, niet vies, gewoon eerlijk.
Een man (nou ja, een buis) met principes. Hij beschrijft hoe hij, nacht na nacht, vecht tegen drukgolven, gassen, plotselinge evacuaties en sluitspieren die “op rust” zijn. En toch blijft hij trouw aan zijn taak.
Hij noemt zichzelf “Wachter van de Nacht, Kneder van het Onbesprokene”.
Nou, dat is poëzie op darmniveau.
Dus bij deze, uit respect:
Dank u, Dikke Darm. Voor uw flexibiliteit, uw discretie en uw eindeloos geduld met mijn eetgewoonten. Ik beloof beterschap — of op zijn minst één extra kiwi per week.
Wie het volledige relaas wil lezen (inclusief het legendarische “incident van 22:41”), kan terecht in de nieuwste editie van De Prostaatpers.
Een blad dat, net als ikzelf, de onderkant van het bestaan eer aandoet.
