Hier is de tekst uit de afbeelding:
Adres
Een mens – en dat ben je dan toch, hoe dan ook – heeft af en toe de behoefte eens te recapituler en, de zaken allemaal nog eens op een rijtje te zetten, nog eens nagaan wat allemaal is geweest, en toch ook even uitkijken wat nog komen moet, hoe schraal die vooruitzichten ook zijn.
Ik doe dat altijd in de lente. Dat lijkt mij daarvoor het aangewezen seizoen, met al die paasbloemen in de tuin. Alles is weer een beetje nieuw, de krokussen staan een beetje broos en hongerig in de regen, maar de prijzen van de stookolie worden met de dag minder belangrijk, de winter zit er definitief op, de vogels fluiten weer in onze dampkring, de zon heeft al een paar dagen een foutloos parcours afgelegd en je betrapt er jezelf op dat je je keel begint te schrapen om na al die maanden ook zelf eens een liedje te zingen.
Dat valt best tegen.
In plaats van Frank Sinatra wordt het eerder een mislukte solo van een verkouden eskimo, die een traditionele strotzang, of katajiak over een stukje poolstreek uitkrast. Maar de bedoeling is goed. En er is toch niemand in de buurt. Want als ik mijn gewetensonderzoek doe en grote schoonmaak in mijn ziel hou, dan let ik er wel op dat ik alleen ben en van geen mens gestoord.
Je laat de film van je leven nog eens afrollen, je zapt van de ene periode naar de andere, zonder heel nauwgezet op de chronologie te letten.
Je ziet het dromerige jongetje verschijnen met zijn communiezieltje, het jongetje dat Tarcitius mocht zijn in de processie en dat ’s nachts wakker schrok, omdat het droomde dat het zelf ook gestenigd werd.
Laat weten als je meer nodig hebt!
Hier is de tekst uit de afbeelding:
Toen kwam de oorlog.
Bij elk nieuwsoverzicht van de afgelopen 58 jaar, blijft die oorlog toch een hoofdstuk apart. Die springt er altijd een beetje uit. Want die oorlog was het eerste contact met de dood en de wetenschap dat het allemaal niet eeuwig zou blijven duren. En de onzekerheid en de twijfel. Het dode, vormeloze lichaam van de jonge man, die in zijn vlucht door de Duitsers op de Heuvel was neergeschoten.
Een uur nadien was het lichaam weg, maar de plas bloed was nog dagen zichtbaar.
Even later kwam de vrede, met toch ook weer een beetje de kleur van bloed. De vrede met nieuwe, grote, kleurige dromen over een betere, zonnige wereld. Met meisjes, die te mooi waren, om waar te zijn. Met de hele tijd muziek van Mozart in de lucht. Een tijd vol zonsopgangen en zonsondergangen en regenbogen van poëzie, die onvermoeide verlangens wakker riep, zoals ze dat toen zeiden.
Een mooie tijd, want je geloofde dat je persoonlijk de wereld nog kon veranderen, hem naar je hand zetten, hem inkleuren met het coloriet van de Grote Inspiratie. Een wereld vol bloemen.
Maar op een morgen waren ze allemaal vakkundig platgetrapt.
Het bleek beter maar niet te veel illusies te hebben.
In plaats van een nieuw ontdekt werelddeel, hield je aan al die dromen alleen een vrouw, wat kinderen en een hypotheek over.
En één droom, een droompje eigenlijk, dat je in reserve gehouden had zonder er iemand wat over te vertellen, een droompje, waarop je meende recht te hebben, een droom, die niet groter was dan een liedje, een ballonnetje, dat een beetje op de zon geleek, een kleurige prentkaart, waarin je kon wonen, een bloem in het knoopsgat van je zondagse pak.
Maar ineens ging het allemaal zo vlug, dat je moeite had om je eigen benen bij te houden.
Laat weten als je meer hulp nodig hebt!
Hier is de tekst uit de afbeelding:
En ineens zat je op het terras van het leven, tussen twee cursiefjes in. Met een krant vol versleten nieuws van gisteren en een uitnodiging voor een retrospectieve tentoonstelling met achteraf receptie.
Er zit ook een kaartje bij, dat je moet invullen, als je ook in de toekomst nog wil op de hoogte gehouden worden van de toekomstige activiteiten in de galerij.
Want ze krijgen waarschijnlijk te veel kaartjes terug van adresmensen, die definitief afgehaakt hebben.
Of vertrokken zonder het adres van hun bestemming achter te laten.
Gewoon omdat ze niet wisten waar ze zouden terechtkomen.
Laat weten als ik ergens mee kan helpen!