Voor Mevr willy
In donkere nachten, onder sterren zacht,
sluip ik rond jou in gedachten, elke nacht.
Onzichtbaar ben ik, niet te vangen in een blik,
maar ik blijf je nabij, al ging ik een ogenblik.
Zachtjes zwevend, stilletjes voorbij,
fluister ik geheimen, dichtbij jou en mij.
Woorden ongesproken, gedachten onuitgesproken,
onze dromen herleven in hemelse sluiers gewoven.
Door ’t zachte maanlicht, het zilveren spoor,
dans ik onzichtbaar, ga je stappen voor.
In stilte verborgen, onzichtbaar misschien,
ben ik nog altijd bij jou, al kun je me niet zien.
En al bewandel ik nu een ander pad,
weet dat mijn hart je nooit werkelijk verlaat.
Ik leef in jouw glimlach, in elke herinnering,
als zachte muziek, in alles om je heen.
Dus denk soms aan mij, met vreugde en pijn,
laat mijn naam nooit verloren, laat me altijd zijn
een stukje van jou, jouw lied en verhaal;
want liefde verbindt ons, over grenzen allemaal.
En als ooit je twijfelt, als ooit je verdwaalt,
weet dan: mijn ziel heeft jouw naam al vertaald.
Mijn geest zal bij jou zijn, puur en voorgoed,
omdat niets ons scheidt, zolang liefde ontmoet.