Er zijn van die onderwerpen waar je beter wat voorzichtig rond trippelt, zoals een kat op een pas geboende vloer.. Kaalheid, bijvoorbeeld. Voor sommige mannen is haaruitval een trauma. Want ja, jarenlang smeren we ons haar in met shampoos die ruiken naar Himalayawinden en gebruiken we verstevigende conditioners die beloven dat je kapsel zelfs een tornado overleeft.
Maar laten we elkaar geen haar voor de ogen draaien: kaal is het nieuwe cool. Althans, als je tenminste nog rechtop loopt en geen naveltruitje draagt. De krant zegt het, en wat in de krant staat, is heilig. Tegenwoordig moet je niet alleen een blinkende bol hebben, maar ook oksels als een pas geboend aanrecht, een borstkas glad als een baby bil en een rug waarop zelfs geen verdwaald donsveertje durft te landen. Alles glanst, behalve ons zelfvertrouwen.
Vroeger, ja vroeger, toen was haar nog heilig. Een man was pas een man als hij eruitzag alsof hij een eclectische kruising was tussen Elvis Presley en een wandelende klimop. Vetkuiven, bakkebaarden, borstmatten waar Tarzan jaloers op zou zijn. Weet je nog, die tijd waarin je overhemd expres op de derde knoop open bleef, zodat iedereen kon meegenieten van je behaarde borstkas en dat subtiele vleugje Old Spice? Zelfs op plekken waar moeder natuur wat zuiniger was, werd bijgestaan met valse bosjes haar – kleine pluimpjes mannelijkheid die strategisch werden opgeplakt. Ach, wat waren we toen toch haarig gelukkig.
En nu? Nu staan we daar. Glimmend, geschoren, geplukt als een kippetje op kerstavond. We hebben ons overgeleverd aan het scheermes en de mode, die zegt dat mannelijkheid proper en glad moet zijn, als een pas verzegeld potje dagcrème. De ruigheid is eruit. De wildernis is platgebrand.
Maar weet je, het is genoeg geweest. Geen gejammer meer over verloren lokken of mislukte haartransplantaties. Wie kaal is, die moet dat vieren. Net als Zweef, die met zijn kale kop en zijn glinsterende zonnepaneel van een schedel op de eerstvolgende kamanido gaat stralen als een vuurtoren in de mist.
Dus heren, gooi uw shampoo bij het huisvuil, geef je hoofd een flinke polish, en richt het trots naar de hemel. Je haar is misschien vertrokken, maar je waardigheid hoeft dat niet te doen. En als de wind je hoofd streelt zoals vroeger je haren, dan weet je: ik ben nog altijd man genoeg.
Zelfs zonder camouflage.
Reactie plaatsen
Reacties