Reïncarnatie en andere kleine ongemakken
Mr willy is nog steeds niet dood. Niet officieel, niet klinisch, en al zeker niet stilletjes. Maar volgens Sint-Pieter is er momenteel geen plek beschikbaar op wolk 7B — overbevolking, een staking bij de zielenadministratie, of gewoon een slecht geconfigureerde wolkencluster, daar wil ik vanaf zijn. Hoe dan ook: bij wijze van compensatie kreeg ik een voorlopige toegangspas. Tijdelijke toelating tot het hiernamaals. Een soort hemelse stage. Inclusief lessenpakket en Olivia als begeleidende engel met bijhorende morele bijsluiter.
Zo begon Bericht van Hierboven: een bundel absurde, ontroerende en vaak godgeklaagde belevenissen in een hemel waar alles nét iets anders werkt dan op aarde. Een plek waar engelen last hebben van vliegangst, waar dossiers zoekraken op wolk 4C, en waar zelfs prostaten hun beklag doen via de Prostaatpers.
Vandaag stond les 5 op het programma: Reïncarnatie. Een onderwerp waar ik — kankerlijder, jogger op reserve, en professioneel twijfelaar — met bijzonder veel belangstelling naar uitkeek. Want stel dat het echt waar is. Stel dat we terugkomen. Als wat dan? Een wijze olifant? Een Japanse bibliotheekkat? Of — ik noem maar iets — een scarabee met een fulltime kakbal?
Laat ons zeggen dat de les verhelderend was. En licht verontrustend.
Het volledige verslag lees je binnenkort in mijn boek Bericht van Hierboven. Maar voor wie alvast wil weten hoe een cherubijn met een TL-aureool het karmisch recyclageproces uitlegt — en of er écht hoop is op een tweede leven met veranda, airfryer en geheugen — lees vooral verder.
