Er zijn mensen die schrijven omdat ze iets belangrijks te zeggen hebben. Of omdat ze wereldberoemd willen worden. Of omdat ze door hun moeder ooit tot literaire grootheid zijn uitgeroepen toen ze op hun zevende een epos over een pony schreven.
Ik schrijf omdat ik niet anders kan. Omdat er in mijn hoofd een soort hamster op een wieltje zit, die weigert te stoppen met draaien. Zelfs als ik hem dreig met laxeermiddelen. En omdat mijn toetsenbord goedkoper is dan therapie.
Maar vooral: omdat ik het gevoel heb dat ik iets moet vastleggen voor het te laat is. Niet omdat ik doodga — nou ja, uiteindelijk wel, maar voorlopig plan ik niks — maar omdat het geheugen van Mr willy soms gaten vertoont waar een complete Aziatische muizenpopulatie in zou kunnen verdwijnen.
En dus schrijf ik ik. Niet hard, maar met overgave. Niet efficiënt, maar met gevoel. Aan een reeks nieuwe meesterwerken die u binnenkort kunt verwachten. Of niet. Hangt ervan af of ik mijn loopje vind. Of de diepvrieskip ontdooid is. Of de sluitspier van de tijd nog meewerkt.
Maar hier alvast, speciaal voor u, een exclusief voorsmaakje van wat er allemaal in mijn creatieve kelder broedt. Zet u schrap. En let op: dit is exclusief, visionair, en volledig buiten terugbetaling van de mutualiteit.
1. Ode aan de Portugese Sardienen
Een poëtische hymne aan vis in blik, cholesterolarm en cultureel verantwoord. Met olijfolie als metafoor voor vergankelijkheid.
2. Ik heb een maagzweer aan mijn ziel
Een existentiële dialoog tussen mijn innerlijke kind en mijn maagwand. Inclusief bijlage met darmgeluiden in mineur.
3. De sluitspier van de tijd
Een filosofisch essay over ouder worden, gasvorming en het niet langer kunnen tegenhouden van wat komt.
4. Is de Andijkse Rat met uitsterven bedreigd?
Een ecodrama in drie bedrijven (en één verstopte muizenval). Half toneel, half paniek.
5. Opus voor Stofzuiger en Dampkap
Een symfonie in 220 volt. Modern, dissonant, en volgens sommigen licht epileptisch.
6. Microgolfovens en melancholische diepvrieskip
Een tragikomedie in drie gangen, opgediend met kroketten en licht wantrouwen.
7. Het Hart van Ambrozijnen
Dichtersliefde in cardiologisch perspectief. Voor de betere lezer met stents.
8. Complete Chaos
Een performance-installatie die zich spontaan ontplooit telkens Mevr Willy besluit dat “we nu écht eens moeten opruimen”.
9. De Poëzie van de Prostaat
Verhalen van onder de gordel, maar met literaire ambitie. Klinkend als De Groote Oorlog, maar dan in de onderbuik.
10. Magisch geritsel en andere geluiden die niemand hoort
Een blog over troost in het kleine, geluiden in het ziekenhuis, en de innerlijke stem van je urineleider.
11. Kosmisch gesudder
Een langverwacht epos over creativiteit, kanker, en de onwaarschijnlijke link tussen een galblaas en het ontstaan van een melkweg.
12. De verloren sok van kamer 12
Een mysterieus verhaal over een sok die verdwijnt in het ziekenhuis en hoe Mr willy, in detective-stijl, het raadsel wil oplossen.
13. Wachten tot het weer stopt met regenen (in mijn hoofd)
Een melancholisch blog over depressieve buien, maar met warme metaforen en een teder slot.
14. De dag dat mijn haar teruggroeide op mijn oren
Een tragikomische ode aan ouder worden, met haar op plekken waar je het nooit wilde.
En nog veel, veel meer.
Ik weet het, u denkt: Mr willy, dit is een beetje veel ineens. Maar geen paniek — alles komt met mate, net als mijn pillen. Sommigen dromen van een bestseller. Ik droom van een boeket blogs dat ruikt naar sardienen, stofzuigerlucht en hoop. Eén voor één zullen ze verschijnen, als mijn prostaat het toelaat en mijn toetsenbord geen hernia krijgt.
Coming soon, dus.
Op een forum in uw buurt.
Reactie plaatsen
Reacties