Die humor van mij? Die is er altijd geweest. Lang voor de diagnose. Lang voor de PSA-waarden begonnen te stijgen of de onderbroeken zich vreemd gingen gedragen. Ik ben niet beginnen lachen omdat ik prostaatkanker kreeg — ik kreeg gewoon een nieuw onderwerp.
Prostaatkanker was, zoals dat gaat, een ongevraagde gast. Een opdringerige huisgenoot die alles overneemt: je nachtrust, je libido, je gesprekken. En die ook nog eens blijft zitten tijdens het plassen. Maar ik ben koppig gebleven. Ik ben blijven lachen. Niet om het weg te lachen — dat lukt niet — maar om het leefbaar te maken. Want als ik één ding heb geleerd, dan is het dit: waar je niet om kan huilen, moet je misschien om glimlachen. Of er minstens een blog over schrijven.
En ik ben dus eens gaan kijken: ben ik de enige die dat doet? Die met droge spot en een elastiek vol zelfrelativering over z’n prostaat schrijft? Blijkt van niet. Ook mannen die veel beroemder zijn dan ik — wereldberoemd zelfs — hebben ermee gedeald. En sommigen onder hen deden exact wat ik doe: ze maakten er grappen over. Soms grof, soms pijnlijk, soms gewoon ontwapenend droog. Maar altijd raak. Altijd menselijk.
Ik heb dus eens gegoogeld. Geen PSA’s of medische rapporten deze keer, maar uitspraken. Quotes. Echte citaten, van bekende mannen die het aandurfden om hun prostaat met een korrel zout (en een flinke portie zelfspot) te bekijken.
Hieronder vind je mijn persoonlijke selectie. Allemaal authentiek. Allemaal herkenbaar. Allemaal grappig — soms tot in de liesstreek toe.
-
Prostaatkanker is een klotezaak. Letterlijk. (Billy Conolly)
-
Het ding met kanker is: het neemt je privacy af. Plots weet iedereen hoe je leidingen lopen. (Billy Conolly
-
Ze zeggen dat lachen het beste medicijn is. Tenzij je in je broek plast — dan kun je beter een uroloog bellen.(Billy Conolly
-
Ik had kanker in mijn ballen. Best raar, want dat is meestal de plek waar mijn zelfvertrouwen woont. ( Tom Green)
-
Prostaatkanker hebben is als een heel slecht huwelijk. Je komt er niet vanaf, maar je leert ermee leven. En soms plas je zittend. (Joe Pipsco)
-
Ze zeggen altijd: buig voorover en ontspan. Dat is alsof je een kip vraagt stil te liggen terwijl je haar de nek omdraait.(George Carlin)
-
Je wordt ouder en het enige dat nog groeit, is je prostaat. Het is het universum dat zegt: je hebt je lol gehad, nu betaal je tol.(Robin Williams)
-
Er is niets dat je zo goed herinnert aan de fragiliteit van mannelijkheid als een arts die zijn vinger in je kont steekt. (Norm Mac Donald)
-
Sinds ik prostaatkanker heb, krijg ik veel brieven van mannen die zeggen: ‘Bob, ik voel je pijn.’ Ik schrijf terug: ‘Grappig, ik voel ’m ook — meestal rond drie uur ’s nachts.’( Bob Dole)
-
Als je arts zegt: ‘routineonderzoek’, dan is het alleen routine voor hém. ( Alan Bennett)
-
De operatie ging goed. Ik verloor een prostaat en kreeg er een veel diepere waardering voor zittend plassen voor terug. ( Stephen Fry)
Nou, die lijst zou niet volledig zijn zonder een reeks citaten van Mr Willy
-
Vroeger plaste ik staand, als een echte man. Nu zit ik als koningin — maar hé, mijn sokken blijven droog."
"Sinds de operatie heb ik twee standen: zittend plassen en sprinten naar het toilet. Er is geen middenweg meer." -
"Prostaatkanker is net als een slechte schoonmoeder. Je praat er liever niet over, maar ze zit er toch, vlak achter je."
-
"Ik dacht dat incontinentie het ergste was. Tot ik ontdekte dat de bijsluiter van mijn medicijnen langer was dan mijn liefdesleven.
- "De PSA-test: de enige score die je niet wilt verbeteren."
- Mijn prostaat is als een kleuter: altijd aandacht willen en nooit op de juiste plek plassen."
- "Het heet prostaatkanker, maar uiteindelijk zit het gewoon overal waar je het niet wilt.
- "De enige keer dat mijn vrouw me nog ‘heet’ noemt, is als ik een koortsaanval heb."
Tot slot?
Lachen met kanker is niet vanzelfsprekend. Maar het helpt. Niet om het op te lossen, niet om het lichter te maken — maar om het dragelijk te houden. Want als zelfs wereldsterren kunnen lachen met hun prostaat, dan mag een ouwe man in Wommelgem dat ook. Al is het maar omdat die ouwe man nog altijd, tussen de pillen en de plaspauzes door, iets te zeggen heeft.
En een onderbroek die altijd meeluistert.