Eindelijk weet ik hoe het zit met mijn dierenriem. Een bijzonder plichtsbewuste horoscoopuitbater – zo’n man die vermoedelijk zelfs de astrologische achtergrond van zijn kamerplanten bijhoudt en hen toespreekt volgens de stand van Jupiter – vond dat mijn spirituele identiteit dringend moest worden opgehelderd. En dus kreeg ik een bundel toegestuurd die zo dik is dat ik hem zonder problemen onder een wiebelende tafel kan schuiven.
En daar begint dus de miserie, want volgens die uitbater ben ik een Maagd,
Nou, Mevr willy ziet dat helemaal anders. Zoals ze regelmatig zegt lijk ik eerder op een verwarde tuinkabouter die alweer op zoek is naar zijn paddenstoel dan op een Maagd.
En misschien heeft ze daar nog gelijk in ook, want volgens de sterren ben ik ordelijk en kieskeurig en licht neurotisch.
Nou zeg, laat mij dat even nuanceren voordat het universum met verkeerde informatie blijft zitten: ik ben níet kieskeurig, níet ordelijk en helemaal niet iemand die voortdurend met een denkbeeldig stofvod rondloopt. Mijn natuurlijke levensstijl is er één waarin chaos en stilte elkaar ritmisch aflossen, zoals twee oude bekenden die elkaar niet hoeven uit te leggen waarom ze altijd weer samen opduiken.
Wat wél klopt, dat moet ik hen nageven, is dat ik licht neurotisch ben. Maar ik beschouw dat eerder als een nuttige eigenschap, een soort ingebouwde rookmelder die afgaat wanneer de planning ontspoort, of de melk voor mijn cappuccinio bijna op is of wanneer de oncoloog een paar seconden te lang nadenkt. Het leven leert een mens voorzichtig te zijn.
De horoscoop somt daarna een hele reeks deugden op – analytisch, vriendelijk, loyaal, humoristisch, warm – en ik geef toe dat dat aangenaam leest, zelfs al weet ik dat astrologie weinig meer is dan een vorm van kosmische poëzie. Wat er niet in staat maar wel klopt, is dat ik goedaardig ben tot op het irritante af, dat ik briljant bescheiden ben op een manier waar de wereld helaas blind voor blijft, en dat ik een geniale schrijver ben, maar dat laatste moet je vooral niet verder vertellen, want ik zou het ongemakkelijk vinden als iemand het zou bevestigen.
Dan volgt de lijst van lichamelijke kwetsbaarheden, opgezegd alsof mijn lichaam een ingewikkeld huishoudtoestel is met een reeks bekende fabricagefouten: reuma, suikerziekte, zenuwkwalen, leverproblemen. Allemaal mogelijk, maar toch mis ik daar iets essentieels. Want hoe slaag je erin een lijvig rapport te maken over mijn toekomstig wrakhout van een lijf zonder één keer kanker te vermelden? Dat is geen schoonheidsfout, dat is een gaping in de melkweg.
Je zou toch denken dat, als de sterren mij kunnen vertellen wanneer ik best komkommers eet, ze ook hadden kunnen fluisteren: “Willy, jongen, je prostaat gaat hier binnen enkele jaren meer miserie geven dan een kapotte televisiekabel, bereid u maar voor.” Maar nee, geen knipoog, geen wenk, niets. En intussen zit die kanker al vijf jaar gezellig op mijn schoot cappuccino te drinken, alsof hij er woont.
En toch, ergens halverwege dat kosmische rapport gebeurt is er ook iets leuks. De horoscoop zegt namelijk dat ik gezond moet eten, maar tegelijk dat kaas heilzaam kan zijn, en laat dat nu prachtig passen in mijn vrijdagavondritueel waar ik gisteren nog over schreef: stokbrood, een kaasplank waar heel Bourgondië stil van wordt, een fles wijn die mijn gedachten iets losser schroeft, en een toet die mij eraan herinnert dat het leven niet alleen moeilijk maar soms ook schaamteloos lekker mag zijn.
Nou, als het universum dat menu goedkeurt, dan kan ik de kosmos best vergeven dat ze het hoofdstuk “uitgezaaide kanker” is vergeten, want eerlijk: vroeger dacht ik er zelf ook niet aan.
En zo sta ik hier dus, als een licht neurotische Maagd uit ’53, met een twijfelachtige lever, een hoofd vol zelfspot en een hart dat ondertussen geleerd heeft dat het leven, ondanks de rafels, nog altijd kan smaken.
Soms denk ik dat ik een beetje lijk op een Ikea-meubel dat al jaren scheef staat maar nooit omvalt, en hoe meer ik erover nadenk, hoe troostrijker dat beeld eigenlijk is.
Want zolang het nog werkt, werkt het – en misschien is dát de enige horoscoop die ooit klopte.