Hier is de tekst uit de afbeelding:
Een dag in het leven van God
Het was uitzonderlijk goed weer voor de tijd van het jaar en God was na het middagmaal – een zonnevis uit het Meer van Genesareth met een fles Lacrima Christi, – omdat de Liebfrauenmilch op was – even op het terras gaan zitten om een frisse neus te halen en even uit te rusten.
Het was druk voor het seizoen. Het was de laatste jaren eigenlijk al de tijd druk geweest, met die speciale gevallen.
Vroeger was dat gemakkelijk: een mens was gedoopt, gevormd en voor de Kerk getrouwd, en als hij in staat van gratie was, desnoods met een onvolmaakt berouw, dan was er geen probleem, dan mocht je zo binnen. Anders ging je naar het voorgeborchte of naar het vagevuur.
De hel kon toen ook nog, maar dan moest je toch behoorlijk naast het potje geplaatst hebben. Nu hoorde de hel tot het archeologisch patrimonium, omdat God op een gegeven moment amnestie verleend had. Ook al omdat het kostenbesparend was.
Alleen Lucifer had er, met een paar gevallen engelen, nog een klein optrekje voor het onderhoud. Maar de duivels waren ook niet meer wat ze vroeger waren. Als je ouder wordt, word je mild, en eeuwig duurt het langst.
God zat dus op het terras, hij had zijn verrekijker op zijn schoot liggen en zag hoe de afgestorvenen op wolkjes naar boven gedreven kwamen. Velen met ongeruste gezichten, want sommigen waren niet gedoopt, omdat hun ouders dat niet gewild hadden, en later was het er niet meer van gekomen. Gevormd waren ze dus ook niet, en trouwen, tja, heel wat mensen hokten maar een beetje samen, om fiscale en andere redenen.
Hier is de tekst uit de tweede afbeelding:
... maar als puntje bij paaltje kwam, wilden ze toch allemaal in de hemel komen, ook zonder papieren.
Of met waardeloze stukken, zoals een bewijs dat ze bij de weerstand geweest waren of lid van één of andere service-club. Sommigen hadden zelfs fiscaal aftrekbare stortingsbewijzen bij voor een of andere tehuis van ongehuwde moeders.
Maar goed, ze waren daar breed in. Het niveau was niet meer als vroeger, maar democratisering hou je niet tegen.
Tenslotte is iedereen gelijk, net zoals in het VSO.
Daaraan zat God stilletjes in zijn eigen te denken, toen Gabriël het terras opkwam om te zien waar God bleef. Hij droeg een T-shirt met als tekst "I love God," gesponsord door de Vrienden van het Vaticaan.
God vond het afschuwelijk, maar ja, 't was mode, 't was in. Net zoals die jonge engelen, die hun vleugels groen lieten verven, of oranje. Niet om aan te zien, maar een mens leert zwijgen, zelfs als hij God is.
"Wat staat er vanmiddag op het programma?" vroeg God, niet geweldig enthousiast.
"Om twee uur," zei Gabriël, "was het een sit-in van de Engelen der Vrede, die een deel van de hemel wilden vrijmaken voor een pretpark. De doelstelling was de hemel op aarde weer aantrekkelijker maken voor de jeugd." En ze hadden zelfs een woordje 'new beat' laten vallen, meende Gabriël gehoord te hebben, en zijn oren waren nog goed.
Om drie uur was er een interview met het Parochieblad. Die hadden een hele reeks vraaggesprekken gehad met theologen over het Rijk Gods. Oorspronkelijk was het niet de bedoeling geweest God ook te vragen, maar de Paus vond toch dat je er moeilijk omheen kon, omdat God er tenslotte zelf mee begonnen was.
Hij zou wel niet veel nieuws vertellen, had de Paus nog gebeld vanuit Choala Lumpur, maar ze moesten hem er toch maar bijnemen. God was trouwens een ...
Hier is de tekst uit de derde afbeelding:
... paar weken geleden nog bij 'Sonja' geweest en hij had het er goed afgebracht, een beetje zenuwachtig en wat ouderwets, maar toch goed. Zodat het ook voor hem een beetje reclame was. En dat was meegenomen in deze tijd.
"En vanaf zes uur," zei Gabriël, "ben je geïnviteerd op de barbecue door de Heilige Cecilia."
"Verjaart die wéér?" vroeg God.
"Neenee," zei Gabriël. "Maar je weet dat toch, die doet de zotste dingen om nog eens te kunnen optreden, met haar koor. We gaan daar toch naartoe?"
"Okay," zei God. "Toch nog altijd liever dat koor dan die playbackshow van de engelbewaarder vorige week."
Laat me weten als ik nog ergens mee kan helpen!