Ik was weer vroeg wakker vanmorgen. En in plaats van het gebruikelijke gepieker wilde ik me verplichten na te denken hoe ik deze voorspelde zonnige dag zou invullen. In de voormiddag rustig op deze site nog wat blogs lezen en deze namiddag de fiets van stal halen na een jaar in de garage van mijn dochter. Het begon al bij het oppompen van de banden. Te weinig adem om de fietspomp op en neer te bewegen. Dan maar de compressor gebruikt. En dan gaven de natuurkrachten mij de doodsteek ( ocharme 3 Beaufort langs de Leie ). Jefke wilde weer vlugger fietsen dan hij kan gaan. Ben dan maar 500 meter verder gestopt aan de tennisclub waar het opendeurdag was. Start van het seizoen. Heb een matchke meegepikt vanop een bankje in de schaduw. Realiseerde mij dat een balletje slaan ook nog te vroeg zou zijn. Gelukkig zijn de raketten in Portugal gebleven. Op de tonen van Drivers seat ben ik dan maar naar huis gefietst. Kon niet lachen met die plaat. Al een paar maanden rijverbod van de geneesheren wegens een groot gevaar op de weg door die fentanyl pleister. En mijn echtgenote heeft een hekel aan auto rijden. Ver komen we niet dezer dagen. Maandag dus terug naar het ziekenhuis voor mijn derde sessie chemo. Zal aan mijn oncologe eens vragen of die ademnood nog betert na de chemokuren. Misschien weten lotgenoten een antwoord? Ziedaar mijn warme lentedag. Hopelijk niet te warm op de kamer om toch een beetje te rusten.