Prosper, mijn vergeten klier
"Sommige delen van jezelf laat je achter zonder afscheid. Maar zij vergeten jou nooit."
Tijdens zijn eerste vliegles knalt Mr willy frontaal op een cherubijn in vrije vlucht. Olivia moet hem van een wolk schrapen. Zijn vleugels blijven voorlopig in het rek.
Mr willy wordt verplicht harp te leren spelen, maar denkt dat het een soort hemelse gitaar is. Zijn solopoging eindigt in een kortsluiting bij het koor van de Zaligen.
Een verplicht bezoek aan de Zaal van de Zinloosheid brengt Mr willy in een existentiële crisis. Hij probeert uit wanhoop een Sudoku op te lossen die God zelf liet liggen.
Rita probeert Mr willy te begeleiden bij zijn ‘laatste groei’, maar zijn allergie voor troostende taal maakt haar dol. Ze eindigt met een kruishanger in haar haar en een klacht bij de engelenvakbond.
Mr willy probeert via een wolkenportaal een boodschap door te geven aan Mevr willy, maar per ongeluk komt die terecht in een stopcontact in Ledeberg. Een kortsluiting in het hiernamaals volgt.
Mr willy wil gewoon een werkende printer. Hij krijgt per vergissing een opstanding aangeleverd. De teruggestuurde dode blijft daarna doelloos rondhangen in de cafetaria.
De aartsengel is het beu dat zijn naam telkens verkeerd wordt uitgesproken door Mr willy. Tijdens een officiële terechtwijzing begint Olivia suggestieve vragen te stellen over Gabriëls vleugellengte.
Mr willy krijgt de keuze: terug als mens, mestkever of medium in Oostende. Hij overweegt het serieus, tot hij hoort dat Olivia in geen enkel scenario meekomt.
Door een administratieve fout belandt Mr willy in een trainingsprogramma als beschermengel voor een hyperactieve influencer. Na twee uur geeft hij zichzelf vrijwillig aan bij St.-Jozef.
Tijdens een speeddate-avond op Wolk 9 belandt Mr willy per ongeluk bij een intiem ritueel van heiligen in retraite. Hij wordt vriendelijk maar dwingend uitgezwaaid.
Moeder Teresa vraagt Mr willy om hulp bij het ophangen van eeuwenoude relieken. Wanneer zijn onderbroek per ongeluk tussen haar lijkwade belandt, is het kot te klein.
Mr willy komt in een burn-outkliniek terecht voor net-niet-zaligen. Hij raakt bevriend met een oververmoeide engel die droomt van pensionering in de hel.
Tijdens een verplichte stilte-retraite probeert Mr willy zijn gedachten te ordenen. Helaas deelt hij zijn kamer met een ex-priester die alleen fluistert in citaten van Kahlil Gibran.
Op een nacht dwaalt Mr willy in de afdeling voor rusteloze doden. Hij raakt betrokken in een panfluitduel tussen een reïncarnatieweigeraar en een klaagengel op sabbatical.
De jaarlijkse Hemelquiz gaat fout wanneer Mr willy alle antwoorden invult met “Olivia”. De jury noemt hem een romantische idioot. Het publiek applaudisseert.
Hij vindt een ziel die al drie eeuwen verkeerd gelabeld rondwaart. Ze blijkt een vroegere liefdesrivaal van Olivia. De confrontatie is zacht, stil en verdomd ingewikkeld.
Na haar betrokkenheid bij Mr willy’s ‘intellectuele diefstal’ wordt Olivia tijdelijk overgeplaatst naar de ‘Afdeling Voorzichtig Contact’. Mr willy stort bijna in.
Alles is juist. Alles klopt. Alles is saai. Mr willy mist Olivia. Hij snuffelt aan haar oude toga en probeert te flirten met een hologram van Maria. Dat mislukt.
Hij wordt toegewezen aan het Loket voor Zielen met Moeite. Daar ontdekt hij dat veel zielen vooral moeite hebben met St.-Pieter zelf.
God ontvangt Mr willy in zijn keuken, met oploskoffie en sokken met gaten. De wereld wordt niet meer gered, maar wel grondig besproken.
Zijn tweede kans op glorie. Hij verknalt de harp, scoort op humor en ontroert per ongeluk een heilige met een mop over de hemelse boekhouding.
Mr willy’s blogs worden onder de loep genomen. Te veel metaforen, te weinig bekering. Hij wordt op dieet gezet: maximum één zonde per alinea.
Hij belt in een dronken bui. Olivia blijkt de dienst draaiende te houden onder schuilnaam. Ze herkent zijn stem. En zijn verlangen.
De zondaarshemel. Minder licht, meer plezier. Mr willy voelt zich thuis tot hij beseft dat Olivia daar nooit mag komen.
Een vlinder bezorgt hem een briefje in lavendelgeur. Eén zin: “Je bent lastiger dan de Apocalyps, maar ik mis je.”
Een soort eindwerk: Wat heeft hij geleerd? Niet veel. Maar zijn hart klopt. En dat telt blijkbaar ook.
Een laatste, zinderend gesprek met Olivia. Er wordt niet veel gezegd. Maar de blikken doen meer dan engelen toelaten.
Olivia zingt ‘Ne me quitte pas’. Mr willy probeert ‘Tiritomba’. Ze lachen. En knikken. En raken elkaars vleugel per ongeluk.
De hemel of terug? Of niets? Mr willy kijkt naar Olivia. En besluit voorlopig te blijven. Voor de volgende blog.
Mr willy schenkt Hem een notitieboekje met eigen citaten. God lacht, maar op een manier die engelen aan het huilen brengt.
Mr willy wordt wakker. Of toch niet. De cappuccino schuimt zoals hij het zich herinnert. Maar Olivia's geur blijft hangen.
17 mei 2025 04:09
"Sommige delen van jezelf laat je achter zonder afscheid. Maar zij vergeten jou nooit."