Hier komt een voorstel voor de inhoudsopgave van je boekje Kanker voor Dummies, netjes thematisch gerangschikt, met telkens een knipoog naar de absurde realiteit van het ziek-zijn. Alles is in de stijl van Mr willy: droogkomisch, zelfrelativerend en tegelijk pijnlijk herkenbaar.
De eerste keer dat iemand “vechten” zegt (en ik al moe was)
Van Tarzan tot Teletubbie – mijn hormonen zijn op pensioen
De camera in mijn plasbuis – en ik zonder regisseur
Sperma-onderzoek: met potje en plaatsvervangende schaamte
PET-scan, botscan, PSMA – of hoe je langzaam in glow-in-the-dark verandert
De stagiair met klamme handen en koude gel (echo prostaat)
Nuchter zijn voor het bloedonderzoek en toch duizelig thuiskomen
Chemobrein: vergeten waar je je geheugen gelaten hebt
Zalven, pillen, poeders: de drogist in eigen huis
Botontkalking – of hoe mijn heup op kaartavond losliet
Warmteopwellingen en koude dekens: thermonucleaire huwelijkscrisis
Impotentie: de olifant in de slaapkamer die niet meer opstaat
“Maar je ziet er nog goed uit” – en andere beledigingen in vermomming
Wat zeg je op een begrafenis waar je zelf niet verwachtte te overleven?
Wanneer mensen broccoli aanraden als levensreddend medicijn
De schoonzus die je dieet corrigeert met haar cupcake in de hand
Verjaardagen – en wie plots niet meer belt
Seks? Goh ja, vroeger...
De partner zonder handleiding
Hoe je je vrouw op Valentijn verrast met een potje urine
Intimiteit op doktersadvies – de erotiek van het voorlichtingsfoldertje
Samen oud worden… sneller dan gedacht
Waarom ik drie keer naar de keuken loop en nog altijd zonder koffie terugkom
De kruk, de trap, en ik – een tragische driehoeksverhouding
Hoe je elke ochtend denkt: ik ben doodmoe, dus ik leef nog
Het avontuur in de apotheek – aflevering 743: verkeerde verpakking
Wanneer je urine je grootste hobby wordt
God geeft zware lasten aan sterke schouders. Nou, bedankt dan.
Adem in, adem uit, en vergeet vooral niet waarom je dat doet
“Alles gebeurt met een reden” – ook aambeien?
Mindfulness tijdens het inbrengen van een sonde
De kracht van positief denken (en waarom ik dat achterdochtig benader)
Kaartavond met drie botfragmenten en een valspelende sleutelbeen
De dag dat ik per ongeluk naar een lotgenoten-Tupperwareparty ging
Scan & the City – over de stamgasten van de PSMA-lounge
Hoe je per ongeluk jezelf uitnodigt op je eigen uitvaart
Mijn katten, mijn kruk en ik – sitcom in drie bedscènes
Begrafenismuziek kiezen: Slayer of Schubert?
De uitvaart als sociaal experiment
Testament: wat je moet nalaten (en aan wie vooral niet!)
Wilsverklaringen voor beginners – mét afvinklijst
Levenseinde: nog even wachten tot na de toet
Wat je nog moet doen voor je doodgaat (spoiler: die ene la opruimen)
De cursus ‘Kanker voor Beginners’ – die nooit begint waar je wil
Handleiding voor familieleden: knikken, lachen, en koffie zetten
Eindbalans: ik leef nog. En ik ben nog steeds niet geestelijk in balans.
I. Het Begin: Ongewild ingewijd
Wat je lichaam je zegt als het al beslist heeft
De dag dat je een dossier werd
De eerste keer dat iemand “vechten” zegt
Wat je voelt als je niets meer voelt
De diagnose als liefdesbreuk met jezelf
Hoe je leert zwijgen zonder iets te verzwijgen
De kunst van het wachten op een uitslag die al in je buik zit
II. Tussen hoop en scan – het medische moeras
Hoe je leert praten met een plasbuis
Waarom je MRI’s nooit op nuchtere maag moet ondergaan
Rectaal toucher: de ontmoeting zonder oogcontact
Je eerste PSA-waarde: je nieuwe spirituele kompas
De dag dat je jezelf als glowstick kon gebruiken
Het gesprek waarin de arts “helaas” zegt
Hoe je waardig ontbloot in fluorescerend licht
Wat je leert van stagiairs met zweethanden
De betekenis van “opvolgen” volgens ziekenhuistijd
Wanneer je “stabiel” hoort en pas achteraf beseft wat dat betekent
III. Het nieuwe normaal: leven met een lijf dat tegenwerkt
Hoe je je thuis weer binnenlaat na een ziekenhuisbed
Je lichaam als huisdier dat je niet meer vertrouwt
Leren slapen zonder zekerheid dat je wakker wordt
Hoe je chemobrein je overschakelt op geheugen op proef
Seks in tijden van hormonen en wanhoop
De douche als enige plek waar je nog alleen mag zijn
De dag dat je je eigen geur niet meer herkent
Waarom je geen plannen meer maakt, maar intenties
Wat kleding zegt over hoop (en over gemak bij echo’s)
De vergadertafel van je organen – wie heeft het nog voor het zeggen?
IV. De mens in de ander – en hoe ze op je reageren
Hoe je reageert op “Je ziet er nochtans nog goed uit”
Waarom je soms liegt als mensen vragen hoe het gaat
De kunst van knikken bij goedbedoelde onzin
De vrienden die verdwenen, en die ene die bleef
Wat je leert van een blik op de bus, als je kaal bent
Waarom mensen je raar aankijken als je lacht
Wat je partner voelt, maar niet zegt (en omgekeerd)
Hoe je stilletjes afscheid neemt zonder het echt te doen
Wanneer je je begrafenis op voorhand probeert te organiseren
De gesprekken die je mist omdat niemand ze durft beginnen
V. Tussen sterven en leven in – de lange adem
De les van het koffieapparaat in de oncologische wachtzaal
Hoe je leert houden van wat je nog wél hebt
Wat je grootouders je nooit verteld hebben over ziek zijn
Waarom je meer luistert naar vogels dan naar mensen
Je lichaam als ruïne waar nog licht doorheen valt
De dag dat je vergat dat je ziek was – en het niet erg vond
Waarom je blijft hopen, zelfs als je zegt van niet
Wat afscheid nemen écht betekent als je nog leeft
De zin van zinloosheid (met warme sokken)
En hoe je, ondanks alles, tóch blijft ademhalen
18 aug 2025 06:22
Je denkt op een zeker moment: nu heb ik het wel gehad. Je hebt het rectaal onderzoek overleefd met een schamele restwaardigheid, je hebt de latexglans en de wapperende doktersjas geaccepteerd, en je hebt geleerd dat een vinger op de verkeerde plaats meer impact heeft dan een heel medisch dossier.
16 aug 2025 06:29
Of: de onmiskenbare charme van een urologisch consult
10 aug 2025 07:59
Of: waarom een bos bloemen soms veiliger is dan de waarheid
18 jul 2025 13:52
Of: hoe je lijf blijft doen alsof alles normaal is, terwijl jij het niet meer weet
14 mei 2025 18:56
Of: hoe drie woorden je leven herprogrammeren en je schoonfamilie verandert in een praatgroep waar je zelf niet om gevraagd hebt
14 mei 2025 18:56
Of: hoe je in één avond terminaal was aan twaalf ziektes, waarvan vier tropisch