CONCEPTEN

Die droom van gisteren zat me nog vers in het geheugen. Geef mij een mijmering. Als ik doodga, heb ik dan goed geleefd . Melancholisch . Baseer je ( een klein beetje) op onderstaande tekst

Voor Mevr willy

Titel: De stroom van gedachten

Ergens onderweg

Ballonnetje

Ochtendkoffie met schimmeltoets

Sinterklaas en kerstfeest

Campinggasten

De droom van elke huisvrouw

Putin is een romanticus

Vragen naar de weg is voorbij

Vriendschap in een tijd van sociale media

Verwennen met aandacht en zorg

Een kort lontje

Rondje begraafplaats

Weten uw familieleden wat uw wensen zijn voor als uw levenseinde nadert en voor als u gestorven bent? Dat is niet alleen van belang voor oudere mensen om daarover na te denken en te praten, maar ook voor jongere. Jij kan als 25-jarige morgen ook doodgereden worden. Of als 45-jarige een hartstilstand krijgen. Zo is de werkelijkheid. OK, je laat het wel aan je familie over als het zover is. Dat is prima. Als je echter alleengaand bent, kan je familie dan wel in je huis komen als er iets gebeurt? Is er enig familielid op de hoogte van jouw gedachten en geloof als het over de dood gaat? Nadenken over je eigen sterven is niet het leukste en erover praten niet het makkelijkste. Toch is het nodig, bijvoorbeeld als het thema ‘orgaandonatie’ ter sprake komt. Of de vraag kan gesteld worden: hoe denk jij over het ‘rekken’ van je leven als je misschien zwaar moet lijden? Is de zorg voor je gehandicapte kind geregeld als jullie als jonge ouders bijvoorbeeld een verkeersongeval krijgen en er beiden in één keer niet meer zijn? Het is ook belangrijk als iemand weet wat er in jouw hart leeft als het over bijvoorbeeld de rouwdienst gaat. Welk getuigenis kunnen ze van jou geven? Welke liederen gaan gezongen worden? Je voorbereiden op je levenseinde is niet alleen een geestelijk proces. Soms is het ook heel praktisch. Het is niet alleen persoonlijk. Soms moet je het delen met anderen.

Alleen voor leden verhaal

HUISVUILVertel mij op een ludieke, humoristische en beelde wijze hoe in de jaren 60 de huisvuilophalng gebeurde- in zinken bakken. Alles wat erin kon mocht mee, zonder enige beperking- die bakken waren loodzwaar . Bijna iedereen stookte nog met kolen en die asafval ging dan mee.En dat werd dan allemaal in een open vrachtwagen geladen. Soms ook een tractor met opleeger . Dan waren er twee potige mannen die die bakken moesten omhoogsteken en doorgeven. En die mannen op de vrachtwagen stonden dan tot hun knieen in alle mogelijke vuiligheid en smeerlapperij.

Een kerstverhaal: Kalebs jasFictieDarrel Boyd

Het vuur had meer hout nodig! Het was koud in dit oude huis dacht hij toen hij in hout droeg. Hij stond op te warmen bij de open haard en dacht gewoon! Daar doen oude mannen veel van. Hij was eenzaam sinds zijn vrouw was overleden. Thanksgiving betekende nu niet echt hetzelfde! Oh hij wist dat het moest, maar hij voelde zich gewoon depri! Het was een moeilijke tijd voor hem en iedereen tijdens de depressie. Eten werd steeds moeilijker om langs te komen en geld was nergens te vinden! Hij vroeg zich gewoon af wat hij als avondeten ging eten! Hij herinnerde zich dat hij een stel lieve taters in de kelder had! Wees goed gebakken met boter! Hij kon ze roosteren in de kolen van de open haard! Was niet veel anders! Hij had nog een paar koekjes over en wat zoete melk! Het was niet veel maar hij wist dat hij dankbaar moest zijn dat hij dat had!Hij hoorde voetstappen op de veranda en toen klopte hij op de deur! Kom binnen zei hij, de oude deur kraakte open en trapte de kleine buurjongen in! "Meneer Bill het is koud buiten! Mag ik bij het vuur zitten en opwarmen? Tuurlijk zoon, kom maar langs! De kleine jongen heette Slim. Hij kon zien waarom. Hij was lang en mager! Hij vroeg, Slim wat doe je buiten op een koude dag als deze? Slim antwoordde, Mr Bill, mama stuurde me hierheen. Ze wilde dat ik je vroeg of je lekkere taters had? Ze kookt ze voor Thanksgiving en ze kon er geen vinden! Ze zou het zeker op prijs stellen en zei dat ik je moest uitnodigen voor het Thanksgiving Avondmaal met ons! Hij zei ja zoon ga naar beneden naar de kelder en breng een emmer vol hier. Ik zal je een por geven om ze in te dragen.Slim rende naar buiten naar de kelder en kwam terug met een klein emmertje ongeveer halfvol. Hij zei, Mr Bill, ze zijn grote mooie taters. Die van ons is klaar weg! Het waren kleintjes! Bill zei, laten we het vuil eraf halen, ze lichter maken. Hij heeft het meeste vuil van ze gehaald en ontslagen voor de jongen! Slim zei, ik kan maar beter gaan! Mama's moeten ze koken! Je komt toch eten? Bill zei, hoe laat? Slim zei: Over donker zou goed moeten zijn! En oh ja mama zei dat je je niet moet verkleden want dat doen we niet!Bill moest lachen toen Slim de deur uit rende. Hij had zich niet op kunnen kleden als hij had gewild! Hij ging weer bij het vuur zitten en dacht weer na. Wat zou hij de rest van de winter doen als voedsel? Hij had een beetje blikvoer, taters en een stukje groente en uien en een paar wortels! Toen schaamde hij zich dat hij zo dacht! Hij had beter geleerd! En zijn vrouw zou niet blij met hem geweest zijn als hij zo dacht! Hij keek naar de oude mantelklok en hoorde het uurklok 4 uur toen hij zich klaar maakte! Hij had zich geschoren en een goed wit shirt aan en zijn beste spijker trui. Hij kijkt in de oude spiegel en vond dat hij er best goed uitzag voor een oude man!Het was nog vrij licht toen hij door het bos naar het huis van de buren liep. Hij had nog veel aan zijn hoofd. Zijn voedselsituatie was zijn grootste zorg, maar hij lachte toen hij aan een goede maaltijd dacht die hij niet hoefde te koken! De honden van de buren kondigden zijn komst aan en hij werd binnen verwelkomd in een warm huis! Het eten rook heerlijk! Hij hing zijn oude jas bij de deur en kleine Billy leidde hem naar zijn stoel! De tafel was bedekt met kleine schaaltjes! Het bracht herinneringen naar boven aan zijn vrouw en zijn ogen opgetreurd!Slims vader vroeg of hij het eten wilde zegenen? Hij was verrast! Hij kon de woorden niet vormen! Hij had zich niet gezegend gevoeld sinds zijn vrouw stierf! Slims vader begreep het en zei: Geen probleem, ik zal het doen. Hij boog zijn hoofd en zei de mooiste zegeningen voor het eten! Hij heeft genoten van die mooie maaltijd! De familiale sfeer was een geweldige verandering voor hem! De dame kon koken! Na het eten zaten ze rond de tafel en praatten! Bill lachte meer dan in jaren! De dame heeft een bord voor hem gemaakt om mee naar huis te nemen! Voordat hij wegging, zei vader dat we je iets willen geven! Bill zei, waarvoor? Hij zei, Bill, weet je nog dat je Slim hielp met het laden van hout afgelopen herfst Weet je nog dat ik een tijdje ziek was en er niet uit kon komen? We hadden dat hout nodig! Ja, hij herinnerde het zich maar dacht er niets van! Hij zei, ik heb zes of zeven grote kippen die ik je wil geven! We hebben geen voer om ze allemaal te voeden! Bill zei: Nou, ik waardeer het, maar dat hoeft niet! Slim rende naar buiten en verzamelde de kippen en stopte ze in een teenzak!Terwijl hij afscheid nam op de veranda, had hij de kippen over zijn schouder en een grote steek eten in de boef van zijn arm. De maan was helder en hij had geen probleem om door het bos te zien lopen! Hij bleef zich de zegen van de maaltijd herinneren. Hij wist dat de goede Heer zorgt voor degenen die van hem houden! En dat goede vrienden en buren een zegen waren! Hij schaamde zich dat hij niet zo'n zegen kon zeggen! Maar hij wist nu in zijn hart dat het waar was! Hoe gewoon omdat hij iemand had geholpen in hun tijd van nood, hij gezegend was met een stel kippen die een lange winter door zouden komen! Hij kon eieren ruilen in de stad voor wat hij niet kon betalen! Zijn trouwe oude geweer zou hem helpen gevuld te blijven met vers wild! Hij voelde zich een stuk beter toen hij zijn huisje in het zicht kreeg! Hij stond in de tuin en keek omhoog naar die mooie maan! Hij kon niet anders dan huilen! De maan zag er wazig uit omdat tranen zijn ogen vulden zoals hij zei, God het spijt me! Je had plannen om voor me te zorgen en dat ben ik vergeten! Ik wil zeggen vergeef me dat ik tekort kom! En bedankt voor al mijn zegeningen, zelfs degenen die ik niet zag aankomen! Ik ga proberen het beter te doen daarmee! Dankbaar op deze Thanksgivingdag!

Schaken was een van de dingen die mijn vader graag deed. Geen grootmeester, wel een bedachtzaam man met gevoel voor strategie. Elke week ging hij langs bij de overbuur, een stille gepensioneerde met een even grote liefde voor het spel. Die twee zaten dan urenlang te schuiven met stukken, zwijgend als monniken, slechts onderbroken door het zachte klikken van een klok en af en toe een ingehouden zucht. Dat was lang geleden. Beide mannen zijn al lang gestorven. Het huis van de buurman werd verkocht, afgebroken, en er verrees een modern woningblok op die plek. Best mooi eigenlijk, esthetisch verantwoord zoals ze zeggen. Elf gezinnen wonen er nu.