NEIGHBOURS

Wat tv-kijken betreft hebben wij nog altijd een goede taakverdeling: ik krijg de zapmachine, en Mevr willy kiest de programma’s.

Lees meer »

Kleindochter

Soms komt het Meisje Miesje bij ons logeren, want we zijn al zover als in de jeugdboekjes, waar de lieve oma’s en opa’s het de laatste tijd naar het schijnt niet onaardig doen. Dat hoort ook zo, dunkt me, want het is niet omdat je krengen van ouders hebt, die álles verbieden, dat je ook nog ellendige grootouders moet hebben.

Lees meer »

KIEKENS

Sinds een paar weken hebben de buren, drie huizen verder, een haan. Zo eentje met een borst vooruit, poten breed en een stem als een misthoorn. Het beest kraait de hele dag, van ’s morgens vroeg tot ver na koffietijd, alsof het persoonlijke afspraken heeft met de klok maar weigert ze na te leven.

Lees meer »

Herbruikbaar tot nader order

Ze hebben tegenwoordig de mond vol van recycleren. Er bestaan hele campagnes rond, onderwijsmodules, apps, en binnenkort ongetwijfeld ook een staatssecretariaat. Ik zie het al voor me: een departement “Hergebruik & Herademing”, met een kabinet vol jonge mensen in gerecycleerde pakken, biologisch afbreekbare sneakers en een koffiemok uit bamboe. En als je daar op bezoek komt, krijg je water geserveerd in een kartonnen beker die na gebruik wordt omgetoverd tot een vogelnestje.

Lees meer »

Naar Mijn Gevoel

Sommige mensen hebben een mening. Anderen hébben niet alleen een mening, maar dragen ze ook uit, alsof het een haute couture jasje is dat je enkel mag aantrekken als de camera's draaien en de lichtjes goed staan. Je vindt ze meestal op televisie: gladjes, vlot, en strategisch gelakt. Ze hebben titels, rang, een watermerk van autoriteit en vooral: ze zeggen dingen. Zinnen die klinken. Zinnen die glanzen. Zinnen die soms zelfs rijmen — maar als je goed luistert, dan merk je: ze betekenen eigenlijk niets.

Lees meer »

Fons

Er zijn wandelingen die ge niet zozeer maakt om uw spieren te oefenen, maar om uw hoofd een beetje bijeen te rapen. Ze zeggen dat dat helpt voor het geheugen. Dat ge met elke stap de gaten in uw kop terug kunt vullen, zoals een regenput die vanzelf volloopt. Pfff. Bij mij loopt er meer uit dan in, zeker met dat chemobrein. Dat hoofd van mij is precies een vergiet: het laat alleen nog de grootste stukken door.

Lees meer »